မ၀င္းေမ(ေနမ်ဳိး)

တင္ဆက္သူ၏၀န္ခံခ်က္

Posted by mawinmay in Uncategorized on April 16, 2011

2011 ဧျပီလမွာ သၾကၤန္တြင္းဖတ္ဖို႔ စာအုပ္ေလးေတြ လိုက္၀ယ္ပါတယ္။ တစ္ဆိုင္၀င္တစ္ဆိုင္ထြက္၊ လမ္းေဘးအေဟာင္းတန္းမက်န္ေပါ့။ လွည္းတန္းက စာေပေလာက စာအုပ္ဆိုင္မွာ စာအုပ္ပါးပါးေလးတစ္အုပ္ကို က်ေနာ္ေတြ႕ပါတယ္။ ေရးသူက ဆရာေနမ်ဳိးပါ။ စာအုပ္နာမည္က မ၀င္းေမ။ ဆရာေနမ်ဳိးရဲ႕ ျမင္ကြင္းက်ယ္အခ်စ္၀တၳဳဆိုတဲ့ ၀တၳဳတိုေပါင္းခ်ဳပ္ဟာ က်ေနာ့္ျဖတ္သန္းသြားလာမႈအတြင္းအၾကိဳက္ဆံုး စာအုပ္တစ္အုပ္ထဲမွာ ထိပ္ဆံုးကပါ၀င္ေနခဲ့ပါတယ္။ ကဗ်ာဆရာ၀ံပုေလြဆိုတဲ့ ကဗ်ာစာအုပ္ေလးကိုလည္း ၾကိဳက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ရွိရင္းစြဲ ေလးစားမႈအခံေလးနဲ႔ မ၀င္းေမဆိုတဲ့့စာအုပ္ကေလးကို က်ေနာ္ တစ္ေထာင္က်ပ္လက္ငင္းေပးျပီး ၀ယ္ယူခဲ့ပါတယ္။ (တကယ္ေတာ့ သူတို႔ကအေၾကြးလည္း မေရာင္းပါဘူး) ။

စာအုပ္စင္မွာစေတြ႕စဥ္က မ၀င္းေမဆိုတာ ဆရာေနမ်ဳိးနဲ႔ ဘာညာျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္မယ္ေပါ့ေလ။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ စာအုပ္ကို စလွန္ပါတယ္။ ပထမဆံုးစာမ်က္ႏွာက အလြမ္းေျပအမွာကိုဖတ္ျပီးတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဒီစာအုပ္ေလးက အဆံုးအစမရွိတဲ့ အလြမ္းလြင္ျပင္ၾကီးထဲကို သယ္ေဆာင္သြား ပါေတာ့တယ္။ ယံုမလားေတာ့မသိဘူး။ မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ျပီးေျပာပါမယ္။ ကဗ်ာဆရာ အသည္းႏုပါတယ္။ ႏွလံုးသားႏုပါတယ္။ ခံစားထိရွလြယ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အသက္ 21 ႏွစ္ပါ။ မိန္းမေတာ့မရေသးပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ မိန္းမလည္းမကြယ္လြန္ဖူးေသးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္…..

က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္ လြမ္းရပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာ မ်က္ရည္၀ဲရပါတယ္။ စာသားေတြဟာ လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘယ္ဘက္အျခမ္းကို နင့္ခနဲ နင့္ခနဲျဖစ္ေစခဲ့။ ပင့္သက္ေတြအခါခါရႈိက္မိပါတယ္။

သဲလြန္စက
ျမိဳ႕နဲ႔မဆ့ံဘူး
ငါတို႔ေပ်ာ္ခဲ့ဖူးပံုေတြ ေတြးေတြးျပီး
မ်က္ရည္က်ရတယ္
တစ္ေယာက္တည္း။

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕တန္ဖိုးဟာ သူမရွိတဲ့အခါမွာ ပိုလို႔ သိသာလာရသလိုပင္။
ယခုရက္ပိုင္းေတြ ညၾကီးမိုးခ်ဳပ္မွ အိမ္ကိုျပန္လာခဲ့ရတဲ့ညေတြမွာ
သူ႔ကို ပိုလို႔ သတိရဖြယ္ပင္ ျဖစ္ေလေတာ့သည္။

ကဗ်ာေရးလို႔လည္း ေဆြးေျမ့သတိရမႈဟာ မေျပႏိုင္ဘူး ထင္ပါရဲ႕။

ဘ၀ဆိုတာ…..
အဲဒီလိုစလိုက္တာနဲ႔ ငါ့မွာ
မ်က္ရည္၀ဲရတယ္

ဓာတ္ပံုေရွ႕မွာ သူရယ္
ကေလးေတြရယ္ ျငိမ္လို႔
ညၾကီးမင္းၾကီး အျပင္မွာ
သစ္ရြက္ေတြ ေႂကြေနသလား
မသိဘူး။

သားငယ္ကေျပာတယ္။
အေမနဲ႔ ခဏေလးျဖစ္ျဖစ္ ေတြ႕ခ်င္တယ္တဲ့။
ဘယ္လိုလဲကြာ။

ေနပါဦး၊
ကၽြန္ေတာ္ ဘာေတြ ေလွ်ာက္ေရးေနမိပါလိမ့္။
သူၾကိဳက္ပါ့မလား။ ေရးကား ေရးမိခဲ့ေခ်ျပီ။

ကၽြန္ေတာ့္အေမဟာ သူမကြယ္လြန္မီနံနက္ပိုင္းက
ကၽြန္ေတာ့္ကိုခဲတံခၽြန္ေပးခဲ့ တယ္။

………. စသျဖင့္… စသျဖင့္ေပါ့။ ဆရာေနမ်ဳိးရဲ႕အလြမ္းဟာ ဖတ္သူတိုင္းရဲ႕ရင္ထဲကို နစ္၀င္သြားလိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္ယံုၾကည္ပါတယ္။ စာအုပ္ဆံုးသြားခ်ိန္မွာ က်ေနာ့္မွာ ပင့္သက္ေတြ မဆံုးေသးပါဘူး။ စာအုပ္ရဲ႕ပထမဆံုးစာမ်က္ႏွာကို က်ေနာ္ ျပန္လွန္လိုက္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ က်ေနာ့္ ေျခလွမ္းေတြက ကြန္ပ်ဳတာေလးဆီကို ဦးတည္သြားပါေတာ့တယ္။

ဒီစာအုပ္ေလးကို က်ေနာ္ သၾကၤန္ေလးရက္မွာ ဘယ္မွမသြားဘဲ စာစီပါတယ္။ သၾကၤန္ေနာက္ဆံုးေန႔မွာ ဒီဘေလာ့ဂ္ေလးကို စတင္ခဲ့ပါတယ္။အြန္လိုင္းစာဖတ္သူေတြနဲ႔ ျပည္ပေရာက္ စာဖတ္သူေတြ ခံစားဖတ္ရႈႏိုင္ဖို႔အတြက္ ေစတနာသက္သက္ျဖင့္ ရည္ရြယ္ခဲ့ပါတယ္။

ဒီဘေလာ့ဂ္ေလးကို ဆရာေနမ်ဳိးနဲ႔တကြ ထုတ္ေ၀သူ၊ သက္ဆိုင္သူမ်ားရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္မရဘဲ တင္ခဲ့ျခင္းအတြက္ ခြင့္လႊတ္နားလည္ေပးၾကပါလို႔ အႏူးအညြတ္ ေတာင္းပန္အပ္ပါတယ္။

အန္တီမ၀င္းေမ… ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ……..

၀င္ေရာက္ဖတ္ရႈသူအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

6 Comments

အလြမ္းေျပအမွာ

Posted by mawinmay in အလြမ္းေျပအမွာ on April 16, 2011

၂၀၀၈ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၃ရက္ေန႔ ဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးကြယ္လြန္သည္မွာ ၈ႏွစ္ျပည့္ၿပီးျဖစ္ပါသည္။

ဇနီးျဖစ္သူကြယ္လြန္ျခင္း ၈ႏွစ္ျပည့္အျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔သားအဖေတြ ဘံုဆြမ္းေလာင္းလွဴရန္ နံနက္ေစာေစာျပင္ဆင္ၾကသည္။ ဒီေန႔မွာ ကၽြန္ေတာ္ က နံနက္ေလးနာရီခြဲခန္႔တြင္ ႏိုးလာသည္။ အိပ္ခ်င္စိတ္မျပယ္ေသးေပမယ့္ မ်က္ႏွာသစ္ ဆြမ္းအိုးတည္လုိက္သည္။ ခနေန ေတာ့ အေမႏိုးလာသည္။ အေမက ေရေတာ္ကပ္ ဘုရား၀တ္ျပဳေနေတာ့ သားႏွစ္ေယာက္ကိုႏႈိးရသည္။ သားႏွစ္ေယာက္ ႏိုးလာေတာ့ မေန႔ကလံုးထားေသာ ၀က္သားအိုးကို အာလူးႏွင့္ေရာတည္ခိုင္းလိုက္သည္။ အေမဘုရား၀တ္ျပဳျပီးေတာ့ အိမ္ ေအာက္ထပ္ဆင္းလာကာ ခ်က္ခန္းျပဳတ္ခန္း၀င္ေရာက္စီမံသည္။ ညီျဖစ္သူ ေဇာ္မိုးေက်ာ္လည္းေရာက္ေနသည္မို႔ သူကပါ ၀င္ေရာက္ခ်က္ျပဳတ္ေပးသည္။ အရုဏ္က်င္းလို႔ အလင္းေရာင္လာေတာ့ ဆြမ္းအိုးလည္းနပ္ျပီ။ ၀က္သားႏွင့္ အာလူးဟင္း လည္းက်က္ၿပီ။ သရက္ခ်ဥ္လည္း သုပ္ျပီးျပီ။ ဘံုဆြမ္းေလာင္းဖို႔ အိမ္ေရွ႕မွာ ေျခတံရွည္စားပြဲခင္းကာ ဆြမ္းဇလံု၊ ဆြမ္းဟင္းဇလံုေတြတင္ထားလိုက္သည္။ သမီးကေလးက ခုခ်ိန္ထိမႏိုးေသး။ ညက သူ႔ Guide ဆရာႏွင့္ မိုးခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ထိ စာလုပ္ခဲ့ရသည္မို႔ အိပ္ပါေစဟု မႏႈိးဘဲထားလိုက္ေတာ့သည္။

နံနက္လင္းအရုဏ္ႏွင့္အတူ သံဃာေတာ္မ်ားၾကြလာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သားအဖတစ္ေတြ ဘံုဆြမ္းေလာင္းလွဴၾကသည္။ ဤျပဳေသာေကာင္းမႈအဖို႔သည္ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီး အစ္မ မ၀င္းေမကိုရည္စူး၍ ျပဳျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဆြမ္းေလာင္းလွဴေနစဥ္ ၾကြလာေတာ္မူၾကေသာ ကိုရင္မ်ား၊ ဦးဇင္းမ်ား၊ ဘုန္းၾကီး မ်ားကို ၾကည္ညိဳစိတ္ျဖင့္ ဤသို႔ေလာင္းလွဴလိုေသာစိတ္၊ ဤမွ်မက ေလာင္းလွဴလိုေသာစိတ္တို႔ ထပ္မံျဖစ္ေပၚလာရသည္။ ဆြမ္းႏွင့္ဆြမ္းဟင္းမ်ားကုန္သြားေတာ့ ဘံုဆြမ္းေလာင္းလွဴျခင္းကို သိမ္းလိုက္သည္။ ကိုရင္မ်ား၊ ဦးဇင္းမ်ားကေတာ့ သြားလာၾကြခ်ီေနၾကဆဲပင္ျဖစ္သည္။ ဘံုဆြမ္းေလာင္းလွဴျပီးေတာ့ ဇနီးကိုအမွ်ေ၀သည္။ ပူပူေႏြးေႏြး ဆံုးပါးကာစကလို ၀မ္းနည္းပူေဆြးမႈမ်ား ယခုအခ်ိန္မွာမရွိေတာ့။ ေလ်ာ့ပါးကင္းစင္ခ်ိန္ေရာက္ျပီဟု ဆိုႏိုင္ျပီျဖစ္ေသာ္လည္း ျငိမ္သက္ေသာ သတိရစိတ္သည္ ကိုယ္ခႏၶာထဲမွာ ရွိေနဆဲပင္ျဖစ္သည္။

ယခုစာအုပ္ေလးသည္ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးကိုသတိရစိတ္ျဖင့္ ေရးျဖစ္ခဲ့ေသာ ကဗ်ာ၊ ၀တၳဳ၊ ရသစာတမ္းမ်ားကို စုစည္း ထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္အဖို႔အလြမ္းေျပရသလို စာရႈသူတို႔လည္း လြမ္းတတ္ပါက အလြမ္းေျပေစႏိုင္မည္ဟု ထင္မိပါသည္။

2008.3.6

ေနမ်ဳိး

1 Comment

သူေတာင္းစားတစ္ေယာက္ရဲ႕မွတ္စု

Posted by mawinmay in ကဗ်ာ on April 16, 2011

ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က သူေတာင္းစားကေလးပါ
ၾကီးလာေတာ့ သူေတာင္းစားၾကီးျဖစ္လာ
ကၽြန္ေတာ္မေရာက္ဖူးတဲ့ လမ္းတကာလည္း မရွိ
ကၽြန္ေတာ့္ကို မေဟာင္ဖူးတဲ့ေခြးလည္း တစ္ေကာင္မွ မရွိ
ဘ၀မွာ အမွတ္ရစရာ အေကာင္းဆံုးဆိုတာကေတာ့
အလွဴအိမ္က ၀က္သားတံုးေတြေပါ့
တစ္ဘက္တည္းရွိတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္လံုးဟာ
ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲမယ့္သူကို အေ၀းကပင္ ရွာေဖြႏိုင္တာ
ဒါေတြမက
လမ္းေဘးက ေဆးလိပ္တိုကိုလည္း ပံုဖမ္းယူႏိုင္ေသးသပ
ဓာတ္စက္သီခ်င္းသံၾကားခဲ့ရင္ တစ္ေနရာရာ
ဒရြတ္ဆြဲေျခလွမ္းမ်ားနဲ႔ အေရာက္ခ်ီတက္တာ
သူတို႔ေမာင္းထုတ္တဲ့အခါ ေျပာရမယ့္စကား
ကၽြန္ေတာ္နားလည္တတ္ကၽြမ္းၿပီးသား
သူေတာင္းစားတို႔ရွိအပ္ေသာ ဂုဏ္အဂၤါ
ယင္တ၀ဲ၀ဲအနာေတြလည္း ကၽြန္ေတာ့္မွာျပည့္စံုစြာ
ဆုေတာင္းပတၳနာေတြလည္း ဧကန္ဧက
အမ်ဳိးေပါင္း ၄၀ေက်ာ္ ရြတ္ဆိုျပႏိုင္ေသးသပ
ခ်ဥ္သိုးသိုးထမင္းမ်ဳိးကိုလည္း နယ္ဖတ္ကာ
ဆာေလာင္ျမိန္ယွက္စြာ စားေကာင္းစားပစ္တတ္တာ
ကၽြန္ေတာ့္အစာအိမ္ဟာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
အေတြ႕အၾကံဳရွိျပီးသား
ဘယ္ေတာ့မွ သူ႔လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ မယြင္းမွား
ငွက္ေပ်ာနဲ႔ ဖရဲဟာ
လိုအပ္ရင္ အခြံေရာစားသံုးႏိုင္တာ
အရသာဆိုတာ လွ်ာေပၚမွာျဖစ္တဲ့ကိစၥ
ဘာမွ် မထူးဆန္းဘူးပ
သူေတာင္းစားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဂုဏ္သတၱိဟာ
ဆင္းရဲမြဲေတျခင္းပါ
ကမၻာေျမကထုတ္လုပ္လိုက္တဲ့ ဆင္းရဲမြဲေတမႈမွန္သမွ်
ေန႔စဥ္ ကၽြန္ေတာ္လက္ခံရယူေနက်
ဆင္းရဲမြဲေတမႈေတြနဲ႔ ရိုးအီေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကမၻာ
လူၾကီးမင္းတို႔ရဲ႕ ဂရုဏာဓာတ္ေတြ
ရွင္သန္စိုက္ပ်ဳိးျဖစ္ထြန္း ေအာင္ျမင္ရာ
ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဟမ္ဘာဂါတစ္ဖဲ့ စားေသာက္ခဲ့ဖူး
ဖိုက္ဖိုက္ဖိုက္စီးကရက္လည္း ဖြာရႈိက္ခဲ့ဖူး
ထူးဆန္းတဲ့ ေဟာဒီကမၻာေျမ
တစ္ခါတရံ ကံၾကမၼာက မ်က္စပစ္ျပတတ္ေပ
ကၽြန္ေတာ့္အနာေပၚ ယင္ေကာင္ေတြ၀ဲေနသမွ်
ေပးကမ္းတာေတြ စားေသာက္ေနရဦးမွာ မုခ်
ကၽြန္ေတာ္ ၁၅ႏွစ္သားမွာ
ေရတစ္ၾကိမ္ခ်ဳိးဖူးတာ
အသက္ ၂၀ေက်ာ္အရြယ္မွာေတာ့
လက္သည္းေတြ ညွပ္ခဲ့ဖူးေသးသေပါ့
ေဟာဒီဘ၀မွာ ကၽြန္ေတာ္ပိုင္ဆိုင္ခဲ့တာေတြက
ၾကမ္းပိုး ၁၆ေကာင္နဲ႔ လြယ္အိတ္တစ္လံုးမွ်
ဒါေပမယ့္ကြာ…….
ကၽြန္ေတာ္တစ္ခုေတာ့ေတြးမိရင္း မ်က္ရည္စို႔
လူတစ္ေယာက္ သူ၀မ္းနည္းေၾကကြဲတဲ့အခါ မ်က္ႏွာအပ္ျပီး
ငိုခ်လိုက္ဖို႔
ရင္ခြင္တစ္ခု တကယ္လိုအပ္တယ္လို႔
ဟိုတုန္းတစ္ခါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ေဘးမွာ
(ယံုၾကပါ့မလား) အေဖာ္မြန္တစ္ေယာက္ရွိခဲ့ဖူးေလရဲ႕ဗ်ာ
သခၤ်ဳိင္းေျမမွာ က်ီးေတြတအားအားျပိဳသြား
ခုေတာ့ ဒါဟာ အိပ္မက္တစ္ခုပမာမႈန္၀ါး
ေပါင္မုန္႔မီးကင္၊ ၾကက္ဥဟပ္ဖ္ရိုက္၊ ဒိန္ခဲနဲ႔စည္သြပ္ဘူးေတြရွိရာ
ျမိဳ႕ထဲကို
ကၽြန္ေတာ္ေန႔စဥ္ေရာက္ခဲ့ေပါ့ သူ႔အလုိလို
အစ္ကိုၾကီးတို႔ အစ္မၾကီးတို႔ခင္ဗ်ား
ထမင္းက်န္ ဟင္းက်န္ေလးမ်ားရိွရင္ စြန္႔ၾကဲပါ့သနား။ ။

(ကဗ်ာေရးလို႔မၾကီးပြားဘူးဆိုတဲ့ ခ်စ္ဇနီးသို႔)
၁၉၉၈၊ ၁၀၊ ၁၈

Leave a comment

ဒီဘ၀မွာ ငါရတဲ့ေ၀စု

Posted by mawinmay in ကဗ်ာ on April 16, 2011

(မင္းငါ့ကို သိပ္ခ်စ္တာပဲလားလို႔ေမးတဲ့)
ဇနီး – ၁
(အေဖကို စိတ္တိုင္းသိပ္မက်တဲ့)
သား – ၂
(ငါနဲ႔ စိတ္ဓာတ္ေတာ္ေတာ္တူတဲ့)
သမီး – ၁
အိမ္ကေလးတစ္လံုး၊ ေရကန္ေလးတစ္ကန္
အသီးသီးတဲ့ ဗာဒံပင္ေလးတစ္ပင္
ဟုတ္ေယာင္ထင္မွတ္မွားမႈတစ္ခု
တစ္၀က္တစ္ပ်က္ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမႈတစ္ခု
အျပင္းစားသံေ၀ဂ ၁ ခု
ပိုက္ဆံအိတ္အခြံ ၁ ခု
ေငြစကၠဴနည္းနည္းပါတဲ့ ပိုက္ဆံအိတ္ ၁
မေရးရေသးတဲ့ ၀တၳဳတို ၃၂ပုဒ္
ဂုဏ္ျပဳဆုလက္မွတ္ ၁ ေစာင္
အေပါင္လက္မွတ္ ၁ ရြက္
ဆဲေရးသံ (အလံုအေလာက္)
ပုလင္းခြံတစ္လံုး
(အရင္တုန္းက ငံျပာရည္ထည့္တာ)
ေဖာင္တိန္တစ္ေခ်ာင္း
(ေဖာင္တိန္ထဲမွာ ငါတို႔မ်က္ရည္ေတြ)
ကင္ဆာဆဲလ္ေတြ ေဖာ္ျပထားတဲ့ ဓာတ္မွန္တစ္ခ်ပ္
မုန္လာခ်ဥ္ပုလင္းကေလးတစ္လံုး
ျပံဳးရယ္ေနတဲ့ ငါတို႔မိသားစု ဓာတ္ပံုတစ္ပံု။ ။

Leave a comment

မက္လင္ပင္ၾကီးေတြေအာက္မွာ

Posted by mawinmay in ကဗ်ာ on April 16, 2011

ကြယ္လြန္သြားတဲ့ ဇနီးသည္ရဲ႕ေသတၱာကို
ဒီမနက္မွာတစ္ဖန္
ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
မက္လင္ပင္ၾကီးမ်ား ေပါက္ေရာက္ေနတာေတြ႕ရ

ငါေလ
မက္လင္ပင္ၾကီးေတြေအာက္မွာ
တစ္ေယာက္တည္းေလွ်ာက္သြား
စာအုပ္တစ္အုပ္ေရးဖို႔ စဥ္းစားမိ
အဲဒီစာအုပ္ဟာ““အကယ္၍”” ဆိုတဲ့စကားလံုးမပါတဲ့
စာအုပ္ေပါ့ကြာ

ငါ မက္လင္ပင္ၾကီးေတြေအာက္မွာ
နာရီေပါင္းမ်ားစြာၾကာျမင့္ခဲ့
၀ါက်တစ္ေၾကာင္းမွလည္း မရခဲ့ပါဘူး

ခ်စ္ဇနီးေရ
မက္လင္ပင္ၾကီးေတြေအာက္မွာ
အျမဲပဲေအးစိမ့္ေနတာဟာ
တစ္စံုတစ္ေယာက္ ငိုေၾကြးခဲ့တဲ့မ်က္ရည္ေတြ
စြတ္စိုယိုစိမ့္ေနခဲ့လို႔ပဲ ျဖစ္မွာေပါ့။

2004.2.20

Leave a comment

မ၀င္းေမသို႔အလြမ္း

Posted by mawinmay in ကဗ်ာ on April 16, 2011

ဆာေလာင္ျခင္းဟာ
ေပါင္မုန္႔ထဲကို ၀င္ေရာက္သြားတယ္
ကိန္းဂဏန္းတစ္ခုအျဖစ္ျပန္ထြက္လာရဲ႕
ကၽြႏု္ပ္အတြက္
သင့္မွာ ဘာတာ၀န္မွမရွိပါ
က်မ္းဂန္က ဘယ္လိုေျပာပါလည္း
မင္းကိုငါခ်စ္ေနျမဲ
ဒီဒ႑ာရီရဲ႕ လက္ေတြ႕က်ပံုက
ဇြန္ပန္းမ်ားနဲ႔ ဖဲခ်ပ္အေဟာင္းကေလးေတြ
အေဆြခင္ပြန္းဖြဲ႕ခဲ့တာေပါ့
ကိန္းဂဏန္းတစ္ခုက
ေပါင္မုန္႔ထဲကို ၀င္ေရာက္သြားတယ္
ဆာေလာင္ျခင္းအျဖစ္ ျပန္ထြက္လာရဲ႕
ၾကမ္းပိုးေတြအေၾကာင္းကို ေရးဖြဲ႕ရမွာလား
ပိုးဟပ္ေတြအေၾကာင္းကို ေရးဖြဲ႕ရမွာလား
ေျပာစမ္းကြာ
မင္းပိုက္ဆံေတြ ငါသံုးခဲ့တာ
ဒီလိုေႏြရာသီမွာေပါ့
မင္းတံစက္ျမိတ္မွာ ငါခိုခဲ့တာ
ဒီလိုမိုးရာသီမွာေပါ့
မင္းအိပ္ရာမွာ ငါအိပ္ခဲ့တာ
ဒီလိုေဆာင္းရာသီမွာေပါ့
သဲလြန္စက
ျမိဳ႕နဲ႔မဆ့ံဘူး
ငါတို႔ေပ်ာ္ခဲ့ဖူးပံုေတြ ေတြးေတြးျပီး
မ်က္ရည္က်ရတယ္
တစ္ေယာက္တည္း။ ။

2003.10.27

Leave a comment

အခ်စ္အေၾကာင္းေျပာတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္

Posted by mawinmay in ကဗ်ာ on April 16, 2011

ကမၻာေက်ာ္ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ရွိတယ္
ရည္းစားႏွစ္ေယာက္ထားမယ္
ေအးျမတဲ့အသားအေရနဲ႔ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္
ေႏြရာသီမွာ အတူရွိဖို႔
ပူေႏြးတဲ့အသားအေရနဲ႔ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္
ေဆာင္းရာသီမွာ အတူရွိဖို႔
မိုးရာသီမွာေတာ့ ငါတစ္ေယာက္တည္း
အခန္းထဲမွာ ကဗ်ာေတြေရးေနမွာ… တဲ့

ဒီကဗ်ာဟာ
ကမၻာေက်ာ္ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ေရးခဲ့တယ္ဆိုတာ
မယံုနဲ႔ေတာ့ကြာ
ငါေရးထားတာမို႔လို႔ပဲကြဲ႕
ခ်စ္ဇနီးေရ
ငါဟာ ကမၻာမေက်ာ္ေပမယ့္
မင္းရွိေနတဲ့အခါ ျပည့္စံုပါျပီကြာ
ေႏြအခါမွာ မင္းအသားအေရဟာ ေအးေနျပီး
ေဆာင္းအခါမွာေတာ့ မင္းအသားအေရဟာ ေႏြးေနတယ္ေလ
မိုးရာသီမွာေတာ့
မင္းရင္ခြင္ထဲ ငါပုန္းေနမွာေပါ့။ ။

2002.9.23

Leave a comment

ေရခေရဇီ

Posted by mawinmay in ကဗ်ာ on April 16, 2011

ငါေရေသာက္တယ္
ေရငတ္လို႔
ငါေရေသာက္တယ္
ပိုက္ဆံမရွိလို႔
ငါေရေသာက္တယ္
ေဘးကင္းေအာင္လို႔
(ေရက ပရိတ္ေရေပါ့ကြာ)
ငါေရေသာက္တယ္
ဇနီးကို သတိရလို႔
ငါေရေသာက္တယ္
က်န္းမာေရးနဲ႔ ညီညြတ္ေအာင္လို႔
ကမၻာ့ဧရိယာထဲမွာ
ေရဟာ ပိုမ်ားသတဲ့
သဘာ၀တရားကို ကၽြန္ေတာ္က ေက်းဇူးတင္တယ္။ ။

2002.6.17

Leave a comment

ပ်င္းရိသူ ၂

Posted by mawinmay in ကဗ်ာ on April 16, 2011

ပ်င္းရိသူအေၾကာင္း အတၳဳပၸတၱိေရးရင္
မင္ကုန္သက္သာတယ္
အေၾကာင္းက သူဟာဘာမွ ဟုတၱိပတၱိမလုပ္လို႔ပဲ
ပ်င္းရိသူဟာ မနက္မိုးလင္းျပီလားလို႔
ျခင္ေထာင္ထဲကေန လွမ္းၾကည့္တယ္
ပ်င္းရိသူဟာ ေနထြက္လာျပီလားလို႔
ျခင္ေထာင္ထဲကေန လွမ္းၾကည့္တယ္
ပ်င္းရိသူဟာ ေနေျပာက္ေတြ နံရံမွာေရြ႕လ်ားေနျပီလားလို႔
ျခင္ေထာင္ထဲကေန လွမ္းၾကည့္တယ္
နာရီၾကီးက ေဒါင္ေဒါင္ဒင္ဒင္ျမည္ေတာ့
ပ်င္းရိသူဟာ ျခင္ေထာင္ကိုလွပ္ျပီး နားေထာင္တယ္
ဘယ္ႏွခ်က္ျမည္သြားမွန္းမသိဘူး၊ အမ်ားၾကီးပဲ
ပ်င္းရိသူဟာ ျပီးေအာင္မဖတ္ရေသးတဲ့စာအုပ္ကို
ဒီအတိုင္းထားတယ္
ပ်င္းရိသူဟာ အိပ္ရာကထထခ်င္း ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာသိတယ္
သူက ေဆးလိပ္တိုမီးခိုးထြက္ေအာင္လုပ္တတ္တယ္ေလ။ ။

(မ်ဳိးေရ ထ ထ၊ မ်ဳိးေရ ထ ထ လို႔မနက္မနက္ႏႈိးတတ္တဲ့ ခ်စ္ဇနီးအစ္မ မ၀င္းေမသို႔)
2002.7.17

Leave a comment

ေႏြဦးေပါက္ရင္

Posted by mawinmay in ကဗ်ာ on April 16, 2011

(ကဗ်ာဆရာ့စိတ္ကူး)
ေႏြဦးေပါက္ရင္
ၾကက္တူေရြးတစ္ေကာင္ေမြးမယ္
သူ႔ကို စကားတစ္ခြန္းတည္းသင္ေပးမယ္
“ဆာတယ္…ဆာတယ္” လို႔

ေႏြဦးေပါက္ရင္
ေအာ္စတင္ကားေလးကို ေမာင္းမယ္
ဟစ္တလာမိန္႔ခြန္းေျပာသံကို
ကားဟြန္းသံအျဖစ္ တပ္ဆင္ထားမယ္
ေတာင္ဘက္ပင္လယ္ေတြဆီ ခရီးထြက္မယ္

ေႏြဦးေပါက္ရင္
သစ္ရြက္ေၾကြေတြ လိုက္ေကာက္မယ္
သစ္ရြက္ေၾကြေတြေပၚမွာ
အဂၤလိပ္ဘာသာနဲ႔
မင္းနာမည္ကို ငါေရးမယ္

ေႏြဦးေပါက္ရင္
ျပတင္းေပါက္ေတြ အကုန္ဖြင့္မယ္
ပံုျပင္ေတြေအာ္ဖတ္မယ္
စိတ္ေကာင္းလည္း ၀င္မယ္

ေႏြဦးေပါက္ရင္
ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္ေရးမယ္
စုဘူးကိုခြဲမယ္
ျပားေစ့ကေလးေတြ ေရတြက္မယ္

တကယ္လို႔ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ေႏြဦးမေပါက္ေသးရင္လည္း ကိစၥမရွိပါဘူး
ဒီကဗ်ာကို လမ္းထိပ္ကအေပါင္ဆိုင္မွာ သြားေပါင္မယ္
ျပီးေတာ့ ခပ္ေဟာင္းေဟာင္းေစာင္တစ္ထည္
၀ယ္ျခံဳေနမယ္ကြယ္။ ။

2000.1.3

Leave a comment